| Καιρός στην Αθήνα: 13°C - Eνημέρωση: 12/22/2024 12:20 ΜΜ
Η ιστορία "Δεν συνέβη τίποτα" [Kιν.: méiyǒurènhéfǎnyìng 没有任何反应] από το βιβλίο "Μοναστήρι του Νεαρού Δάσους" [Kιν.: Shàolínsì 少林寺] του Δάσκαλου Σι Γιαν Tζουό (κιν.: shìyánzhuó 釋延卓 | 1965 ~ ]
Είναι μια ψυχρή μέρα και οι αδύναμες ακτίνες του ήλιου προσπαθούν να βρουν το δρόμο τους ανάμεσα απ' τα σύννεφα. Δεν είμαι ο μόνος που προσπαθεί σκέφτηκα, όταν ακούστηκε από μακριά η φωνή του δασκάλου Γιουν.
"Παρατηρήστε τους τρόπους της φύσης και κατανοείστε ότι καμία δύναμη δεν μπορεί να σας βλάψει".
Πλησιάζω βλέποντας τον δάσκαλο Γιουν να στέκεται ακίνητος και να παρακινεί έναν μαθητή να έρθει με φόρα κατά πάνω του. Το αγόρι γνωρίζει ακριβώς τι τον πρόσταξε ο δάσκαλος και επιτίθεται με ορμή. Την στιγμή της επαφής ο δάσκαλος Γιουν κάνει ένα βήμα πλάι και χρησιμοποιώντας την ίδια την κινητήρια δύναμη του αγοριού το απογειώνει στον αέρα λέγοντας, "δεν πέφτει κανείς με το κεφάλι πάνω στο κύμα, απλά το αποφεύγει".
Ο μαθητής προσγειώνεται λίγα μέτρα πιο πέρα και χωρίς να έχει πάθει τίποτα σηκώνεται γρήγορα όρθιος για ακούσει μαζί με τους άλλους την συνέχεια της συζήτησης. Ο δάσκαλος Γιουν συνεχίζει να μιλά σαν να μην συνέβη τίποτα.
"Δεν χρειάζεται να σταματήσετε μία δύναμη" λέει ο δάσκαλος και κάνει νόημα στο αγόρι να επιτεθεί και πάλι. Το αγόρι τρέχει και με μία εκπληκτική κυκλική κίνηση του χεριού του, ο δάσκαλος Γιουν στέλνει το αγόρι και πάλι στον αέρα λέγοντας: "είναι ευκολότερο να της αλλάξετε κατεύθυνση".
Ο μαθητής ξανασηκώνεται χωρίς να πονά πουθενά, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Ο δάσκαλος Γιουν όχι μόνο απέφυγε την επίθεση, αλλά φρόντισε και για την ασφαλέστερη πτώση. Με ένα νεύμα του κεφαλιού και οι υπόλοιποι μαθητές της ομάδας ορμούν ένας-ένας κατά πάνω του. Δεν μπορούσα να διακρίνω τι ήταν πιο όμορφο. Ο τρόπος που ο δάσκαλος απέφευγε στέλνοντας τους μαθητές στον αέρα, ή ότι όλοι έπεφταν κάτω σαν να μην συνέβαινε τίποτα, καθώς ο δάσκαλος φρόντιζε να μην πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο. Τελειώνοντας ο δάσκαλος φόρεσε τον μανδύα του και έφυγε μαζί με τους μαθητές αφήνοντας την αυλή άδεια σαν να μην είχε συμβεί τίποτα.
Όσο γρήγορα είχε αρχίσει η διδασκαλία, τόσο γρήγορα τελείωσε. Γιατί η διδασκαλία του Σαολίν έτσι είναι, "δεν συνέβη τίποτα".