Την Κυριακή 17 Ιουλίου, 2016, τα μέλη της αποστολής του ΕΠΟΣ επισκέφθηκαν τον μεγάλο τους δάσκαλο, τον Σεβάσμιο Σι Γιουνγκ Πο [κιν.: shìyǒngpō 释永坡 | 1926 - ], πραγματοποιώντας την υπόσχεση που είχε δώσει πέρυσι, ο Σι Γιαν Τζουό στον δάσκαλό του. Η χαρά όλων, που θα έβλεπαν τον αγαπημένο τους δάσκαλο και πάλι, ήταν απερίγραπτη. Το ίδιο ήταν και για τον Σι Γιουνγκ Πο, που μόλις αντίκρισε τον μαθητή του, αναπήδησε από χαρά. Ο δάσκαλος Σι Γιουγνκ Πο, παρά την προχωρημένη του ηλικία, ήταν υγιής και έσφυζε από ζωντάνια. Δέχθηκε τα μέλη της αποστολής στο κελί του και τους πρόσφερε τσάι και γάλα από φιστίκι.
Μετά από την συζήτηση για την υγεία του και για την κατάσταση του μοναστηριού σήμερα, ο δάσκαλος ξεκίνησε να αφηγείται ιστορίες από το παρελθόν. Μίλησε στα μέλη της αποστολής για τον Σεβάσμιο Δάσκαλο Σι Σινγκ Τζεν [κιν.: shìxíngzhèng dàshī 释行正大师 / 1914 – 1987], την εποχή που ήταν ακόμα μαθητής του Σι Ντε Μπάο [κιν.: shì débǎo 释德保 | 1883-1928]. Μίλησε και πολλούς ακόμα δασκάλους, όπως τον Σι Ντε Γκεν [κιν.: shìdégēn 释德根 / 1914 - 1970], τον Σι Μιάο Σιν [Κιν.: Shì miào xíng 釋妙行], τον Σι Γιουνγκ Τσιέν [κιν.: shǒuzuò shì yǒng qián fǎshī 首座释永乾法师] και άλλους, καθώς επίσης πόσο δύσκολα ήταν εκείνα τα χρόνια και το πως έχουν αλλάξει σήμερα τα πράγματα προς το καλύτερο.
Η ζωή ήταν σκληρή και δύσκολη. Το ίδιο και το Κουνγκ Φου. Αρκεί κανείς να κοιτάξει το σημερινό κοντάρι στο οποίο ασκούνται οι μαθητές είπε και έδειξε γελώντας ένα Μπάι Λα Γκουν που βρισκόταν ακουμπισμένο στο τοίχο. Το κοντάρι που μαθαίναμε εμείς ήταν βαρύ με πάχος 3 με 4 εκατοστά διάμετρο και έδειχνε με το χέρι του το πάχος γελώντας τρανταχτά. Τι να πει κανείς για τον «Μεγάλο Δάσκαλο του Κονταριού» [Κιν.: gùndàshī 棍大师].
Σήμερα, στα 91 του χρόνια, περνάει την ημέρα του περπατώντας στον περίβολο του μοναστηριού, προσεύχεται στους ναούς και γυρίζει στο κελί του για απομόνωση και διαλογισμό. Κάθε βράδυ πριν ξαπλώσει εκτελεί την φόρμα του, από το στυλ του Σι Σαν Τζουά. Ο δάσκαλος Σι Γιουνγκ Πο, δεν έχει φύγει ποτέ από το μοναστήρι για να πάει σε άλλο ναό, σε αντίθεση με πολλούς άλλους μοναχούς. Ανήκει στην παλιά γενιά των δασκάλων, όπως και ο άλλος γηραιός του μοναστηριού, ο Σι Γιουνγκ Τσιέν, που έχουν περάσει όλη τους τη ζωή στο μοναστήρι Σαολίν.
Η ώρα πέρασε και άρχισε να σουρουπώνει. Η ομάδα έπρεπε να αναχωρήσει και να αφήσει το δάσκαλο να ξεκουραστεί. Όμως, ούτε τα μέλη της αποστολής, αλλά ούτε και ο ίδιος, είχαν τέτοια διάθεση. Ο γέροντας κρατούσε σφιχτά το χέρι του μαθητή του Σι Γιαν Τζουό, μη θέλοντας να τον αφήσει να φύγει.
Ο δάσκαλος Σι Γιουνγκ Πο, είναι ένα ζωντανό κειμήλιο του Πολιτισμού και της ιστορίας του Σαολίν. Είναι ένας από τους πιο επιφανείς δασκάλους των πρόσφατων χρόνων, από τους ελάχιστους εναπομείναντες της παλιάς σχολής του Σαολίν και κληρονόμος των «Πολεμικών Τεχνών της Παραδοσιακής Ορθόδοξης Σχολής του Σαολίν» [Κιν.: Shàolín chuántǒng zhèngzōng wǔgōng 少林传统正宗武功].