Η 18 Ιουλίου, 2015 στο Σαολίν ήταν αφιερωμένη στην περιήγηση του μαγευτικού τοπίου, του βουνού Σονγκ. Η Ελληνική αποστολή ξεκίνησε νωρίς το πρωί τη πεζοπορία και ακολουθώντας το κεντρικό μονοπάτι, συνάντησε το ναό Τζόου Φου Αν [Κιν.: shàolínsì zhōu fǔ ān 少林寺周府庵], απομεινάρι του Νότιου Κήπου, [Κιν.: shàolínsì nán yuàn 少林寺南苑], όπου οι γηραιοί μοναχοί εξασκούνταν στο Σαολίν Ρόου Τσουάν, πρόγονο του σημερινού Τάϊ Τζι Τσουάν. Επόμενος σταθμός, ο ναός των Δέκα Κατευθύνσεων [Κιν.: shí fāng chányuàn 十方禅院], ένας υπέροχος χώρος, όπου υπάρχουν σε ανθρώπινο μέγεθος οι παραστάσεις των 500 Άρχατ. Από κάποιους άλλους πεζοπόρους, η ομάδα ενημερωθήκε ότι οι Λίμνες των Δράκων [Κιν.: lóngtán 龙潭] δεν είχαν νερό, οπότε και συνεχίσε το μονοπάτι στα δυτικά του ναού Σαολίν, κάνοντας μία στάση στη Δροσερή Βεράντα [Κιν.: gānlù tái 甘露台]. Σύμφωνα με το θρύλο, μια γλυκιά δροσιά έπεσε πάνω σε αυτό το πλάτωμα, όταν ο Σεβάσμιος Ηγούμενος Μπάτουο μετέφραζε σούτρες, παίρνοντας έτσι το όνομα αυτό.

Ανηφορίζοντας προς τη κορυφή Γούρου [Κιν.: wǔ rǔ fēng 五乳峰], οι Έλληνες ταξιδιώτες επισκέφθηκαν το Ναό του Πρώτου Πατριάρχη [Κιν.: chū zǔ ān 初祖庵], που είναι πλέον κρυμμένος μέσα στη πυκνή βλάστηση. Ο ναός αυτός ανακαινίστηκε πλήρως, την περίοδο 1983 - 1986, και έχει χαρακτηριστεί ως κρατικού βαθμού προστατευόμενη ιστορική κληρονομιά.

Στο τέλος του μονοπατιού που οδηγεί στην κεντρική από τι πέντε κορυφές, η Ελληνική αποστολή σταμάτησε στην Σπηλιά του Μποντιντάρμα [Κιν.: dá mó dòng 达摩洞]. Είναι το μέρος όπου ο Μποντιντάρμα, ο Πρώτος Πατριάρχης του Σαολίν Τσαν, έμεινε κατά τη διάρκεια των εννέα χρόνων διαλογισμού του, καθισμένος μπροστά σε ένα βράχο. Ένας, ένας οι Έλληνες λάτρεις του Πολιτισμού Σαολίν εισήλθαν στη σπηλιά, αποτίοντας φόρο τιμής στον Ιδρυτή. Πιο πάνω στην κορυφή, η θέα αποζημίωσε τους πεζοπόρους για την κουραστική ανάβαση. Τα μέλη της αποστολής θαύμασαν την μαγευτική θέα, καθώς φαίνονται και οι πέντε κορυφές Γούρου, ενώ φωτογραφήθηκαν μπροστά στο λευκό μαρμάρινο άγαλμα του Μποντιντάρμα, ύψους 12 μέτρων.

Κατηφορίζοντας, η αποστολή έμεινε να θαυμάσει το Δάσος με τις Παγόδες [Κιν.: shàolínsì tǎlín 少林寺塔林], το οποίο πλέον είναι καλά συντηρημένο και η ιερότητα του χώρου έχει προστατευτεί με μία απλή ξύλινη περίφραξη, απογοητεύοντας τον κάθε αλαζόνα που θα επιθυμούσε να φωτογραφηθεί ως θεατρίνος σκαρφαλωμένος πάνω στους τάφους, βεβηλώνοντας το ιερό έδαφος των λειψάνων των Δασκάλων του παρελθόντος.

Η ημέρα είχε προχωρήσει πολύ και η ομάδα επέστρεψε στο ναό Σαολίν, όπου συνέχισε τη μέρα της, απολαμβάνοντας συζητήσεις με τους μοναχούς και τους δασκάλους του μοναστηριού.