Οι πολεμικές τέχνες του Σαολίν παραδοσιακά, έχουν μια περιορισμένη ειδική ταξική ιεραρχική δομή τριών κύριων επίπεδων: δόκιμοι , μαθητές και δάσκαλοι. Η ορολογία που χρησιμοποιείται στο σύστημα της Μαθητείας του ναού, θεωρείται και είναι οικογενειακή και στηρίζεται σε ένα αρχαίο Κώδικα Τιμής [Κιν.: Róngyù zhǔnzé 荣誉准则]. Το Δάσκαλο τον φωνάζουμε Σιφού [κιν.: shīfu 師父], που σημαίνει επίσης «πατέρας» ή για να είμαστε ακριβείς «διδάσκοντας πατέρας», ενώ τον παλιότερο από εμάς Σι Σιονγκ [κιν.: shīxiōng 師兄] «μεγαλύτερο αδελφό» , τον νεότερο από εμάς Σουν Ντι [κιν.: xiōngdì 兄弟] «μικρότερο αδερφό», το παλιότερο μαθητή του Δάσκαλου Του Σουν [κιν.: túsūn 徒孙] «Μεγάλο εγγόνι» και ούτω καθεξής . Το σύστημα προσφώνησης αυτό δεν είναι αποκλειστικό για τις πολεμικές τέχνες . Οι ίδιοι όροι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε οποιαδήποτε κοινότητα.

Στη βάση υπάρχει η τάξη των δοκίμων , η οποία περιέχει συνήθως τα περισσότερα άτομα . Παραδοσιακά ονομάζονταν Μεν Σεν [κιν.: ménshēng 门生] που σημαίνει «στην πόρτα». Τα μέλη αυτής της ομάδας προετοιμάζουν όλα τα γεύματα , πλένουν τα ρούχα και εκτελολυν κάθε είδους αναγκαία χειρωνακτική και μη εργασία . Η βασική τους ενασχόληση [ουσιαστικά διδασκαλία] είναι τέτοια ώστε να επιδείξουν ταπεινότητα και σεβασμό , αλλά επίσης να παρέχουν στους δασκάλους την ευκαιρία να παρατηρήσουν το δυναμικό τους, την ηθική τους και την αποφασιστικότητα τους, τα κίνητρά τους για τη μελέτη των τεχνών και την τρέχουσα κατάσταση του μυαλού τους σε σχέση με αυτές, προτού τους εμπιστευτούν δεξιότητες και γνώση. Δεν λείπει η καθημερινή διδασκαλία, θεμάτων που αφορούν το Σαολίν, την ιστορία του, τη πνευματική, ιστορική, φιλοσοφική και πολιτιστική κληρονομιά του. Η παραμονή σε αυτή την αρχική τάξη δεν έχει χρονικούς περιορισμούς και κρίνεται αποκλειστικά από τον ίδιο το δάσκαλο.

Η επόμενη τάξη αποτελείται από τους μαθητές που Ανοίξαν την Πόρτα [κιν.: kāimén 开门]. Εκείνους δηλαδή τους δόκιμους που απέδειξαν ότι ήταν άξιοι της εκμάθησης των τεχνών του Ναού. Παραδοσιακά αυτοί έπαιρναν το τίτλο Ζούμεν Ντίτζι [κιν.: rùméndìzǐ 入门弟子] που σημαίνει Eσωτερικός Μαθητής καθώς οι δάσκαλοι τους δίδασκαν σε ιδιωτικό χώρο, ή κεκλεισμένων των θυρών.

Με την είσοδο σε αυτή την τάξη , οι μαθητές περνούν από δύο έως τέσσερα χρόνια στην αποκλειστική μελέτη των τεχνών Σαολίν, μαχητικών δεξιοτήτων και ιατρικής , έχοντας ήδη λάβει τη βασική πνευματική, ιστορική και φιλοσοφική εκπαίδευσή τους ως δόκιμοι . Σαν δόκιμοι μαθαίνουν υποχρεωτικά τις αρχές της ηθικής του Σαολίν, την ενάρετη συμπεριφορά “Σιαν σινγκ ουέι” [Κιν.: xiánxíngwéi 贤行为], ενώ ως μαθητές , ζουν και βιώνουν αυτές τις ηθικές αρχές, θέτοντας έτσι τους εαυτούς τους, ως παραδείγματα προς μίμηση . Το να γίνει κάποιος μαθητής δημιουργεί ένα μοναδικό δεσμό ανάμεσα σε εκείνον και τη μακρά σειρά των Δασκάλων, που συχνά αναφέρονται σαν πρόγονοι, οι οποίοι καλλιέργησαν και μετέδωσαν την γνώση τους, ουσιαστικά την παράδοση τους, στο παρελθόν . Πρόκειται για μια πάρα πολύ ιδιαίτερη σχέση μεταξύ Δάσκαλου και μαθητή , η οποία χαρακτηρίζεται από μια ουράνια τελετουργία, νόημα και δέσιμο. Ο μαθητής γίνεται πλέον οικογένεια.

Πάνω από τους μαθητές είναι οι «Δάσκαλοι», που στο παρελθόν ήταν αποκλειστικά Μοναχοί του Σαολίν. Φέρουν το τίτλο του Δάσκαλου, επειδή έχουν διδαχθεί πλήρως κάποιο από τα συστήματα των τεχνών του ναού και το έχουν εμπεδώσει, επιτυγχάνοντας έτσι την τεχνική τελειότητα. Επίσης, έχουν καταφέρει να μάθει τη πνευματική, ιστορική και φιλοσοφική κληρονομιά του ναού αρκετά καλά για να τη μεταλαμπαδεύσουν. Ιστορικά αποδεδειγμένο είναι πως όντως, αυτή ήταν η δουλειά τους στο ναό. Ήταν και είναι οι διανομείς της γνώσης στις τάξεις των μαθητών. Μεταξύ Δασκάλων υπήρχαν επίπεδα αριστείας, τα οποία προσδιορίζονταν από την πολεμική ανδρεία των τεχνών τους, την ηθική τους διδασκαλία και την κατανόηση τους πάνω στη φιλοσοφία του Σαολίν.

Συχνά αναφέρεται ο τίτλος «Μεγάλος Δάσκαλος» [κιν.: dàshī 大师] ή «Αξιότιμος Δάσκαλος» [κιν.: shīgōng 師公], ο οποίος όμως δεν είναι ένα παραδοσιακό επίπεδο, αλλά ένας υιοθετημένος, τροποποιημένος όρος, που δείχνει ότι ο Δάσκαλος είναι επίσης δάσκαλος άλλων μαθητών που έχουν επιτύχει την ένταξη τους στο επίπεδο του Δάσκαλου. Δεν υπήρξε, ουδέποτε καμία δοκιμή ή επίσημη απαίτηση για τη χρήση αυτού του τίτλου και οι Δάσκαλοι οι οποίοι πληρούν αυτή την προϋπόθεση, σπάνια χρησιμοποιούν τον όρο σε σχέση με τον εαυτό τους. Ουσιαστικά είναι τίτλος που χρησιμοποιείται από τρίτους για σωστό ιεραρχικό προσδιορισμό.

Πολλοί δυτικοί επιδιώκουν να βρεθούν κάτω από ένα Δάσκαλο ή ένα γεννεαλογικό δέντρο μαθητείας για όλους τους λάθος λόγους . Δυστυχώς, όπως και τόσες πτυχές του κινεζικού πολιτισμού , η σχέση Δάσκαλου-Μαθητή είναι θλιβερά παρεξηγημένη και ιδιαίτερα μη-κατανοητή από τους περισσότερους. Εάν πραγματικά επιθυμείτε να γίνετε μαθητής κάποιου δάσκαλου, πρέπει προτίστως να εξετάσετε ενδελεχώς τα δικά σας προσωπικά κίνητρα. Για να γίνεις μαθητής πρέπει να εγκαταλείψεις τα προσωπικά θέλω και να αφιερωθεις στην πρακτική σου τιμώντας το Δάσκαλο σου και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας, που πλέον αναφέρεται σαν οικογένεια.

Παρακάτω αναφέρουμε τις προσφωνήσεις και στα Μανδαρίνικα αλλά και στα Καντονέζικα που ήταν περισσότερο διαδεδομένα κατά την εξάπλωση των κινέζικων πολεμικών τεχνών στην δύση και χρησιμοποιούνται ευρέως σε όλες τις Σχολές που έχουν Παράδοση και πρεσβεύουν ένα γεννεαλογικό δέντρο μαθητείας.

Σιτζού [Κιν.: shīzǔ 师祖 / Καντ.: sizou 師祖] ο δάσκαλος του Σιταϊγκούνγκ. Συνήθως ο ιδρυτής της οικογένειας [πρόγονος]

Σι Ταϊ Γκον [Κιν.: shī tài gōng 师太公 / Καντ.: si taai gung 師太公] δάσκαλος του Σιγκουνγκ [προπάππους]

Σιγκόν [shīgōng 师公 / Καντ.: sigung 師公] ο δάσκαλος του δασκάλου [παππούς/σεβάσμιος]

Σίφου [Κιν.: shīfu 师父 / Καντ.: sifu 師父] o δάσκαλος [πατέρας]

Σιμού [Κιν.: shīmǔ 师母 / Καντ.: simou 師母] η γυναίκα του δασκάλου [μητέρα]

Σιγκού [Κιν.: shīgū 师姑 / Καντ.: sigu 師姑] η αδελφή του δάσκαλου [θεία].

Σιμπό [Κιν.: shībó 师伯 / Καντ.: sibaak 師伯] ο μεγάλος αδελφός του δάσκαλου [μεγάλος θείος]

Σισού [Κιν.: shīshū 师叔 / Καντ.: sisuk 師叔] ο μικρός αδελφός του δάσκαλου - [μικρός θείος]

Σισιόνγκ [Κιν.: shīxiōng 师兄 / Καντ.: sihing 師兄] ο παλιότερος, συνήθως ο πρώτος μαθητής του δάσκαλου - [μεγάλος αδελφός / ο μεγάλος γιος του δάσκαλου]

Σιτζιέ [Κιν.: shījiě 师姐 / Καντ.: size 師姐] η παλιότερη μαθήτρια [μεγάλη αδελφή / η μεγάλη κόρη του δάσκαλου]

Σιντί [Κιν.: shīdì 师弟 / Καντ.: sidai 師弟] ο νεότερος μαθητής [μικρός αδελφός / ο μικρός γιος]

Σιμέι [Κιν.: shīmèi 师妹 / Καντ.: simui 師妹] η μικρότερη μαθήτρια [μικρή αδελφή / η μικρή κόρη]

Απόσπασμα από το Βιβλίο
«Σαολίν Γου Κουνγκ - Oι Πολεμικές Τέχνες του Ναού Σαολίν»
ΤΟΜΟΣ 1 | ISBN: 978-618-80566-3-3
Με την άδεια του Συγγραφέα